Ja, soms moet je improviseren als mama. Er gebeuren nou eenmaal vaak ongeplande dingen die je direct moet oplossen. Zoals die spuitluier die je spruit produceerde toen je net op de nieuwe bank van je schoonouders zat of die keer dat je even naar het toilet was en de dreumes de baby als paardje gebruikt en door de kamer wil hoppen. Vol spot vertel je deze hilarische situaties ‘s avonds aan de eettafel, maar er zijn dingen die je niet deelt.

1. O, riep hij? Ik heb niks gehoord!

Je hebt kinderen die meteen vanaf een week of 6 perfecte slapers zijn en ervoor zorgen dat jij je afvraagt waar je vriendinnen het toch over hebben als ze praten over vermoeidheid. Maar er zijn ook slechte slapers, wat zeg ik, nachtbrakers. Die het tot in de perfectie hebben uitgewerkt om telkens als jij net in slaap valt weer te roepen. Pure marteling. Ze hebben dorst, willen een knuffel of lekker bij papa en mama slapen. Na de 376e nacht op rij waarin jij schijnbaar de enige in huis bent die schijnt te horen dat je kindje weer wakker is, stoot jij je partner aan en zegt dat hij/zij nu wel eens mag gaan, want jij bent zogenaamd al 3x heen geweest. Ach, jij mag ook wel eens een nachtje doorslapen.

2. Hier gruwelde je vroeger van, maar doet het nu zelf ook

Weet je nog? Je was bij je oma, had chocolade gegeten en je oma vond het nodig om met haar speeksel je gezicht te poetsen? Je gruwelt er nog van als je eraan terugdenkt. Nou, daar gebeurt het. Zelfs voor jij zelf doorhebt wat je aan het doen bent. Je loopt naar de créche met aan de ene arm de maxi cosi met een newborn, luiertas om je schouder en in de andere hand het handje van je dreumes die vanmorgen per se chocopasta op brood wilde. Je werpt een snelle, haastige blik op hem voordat jullie naar binnen gaan en je ziet dat de mondhoekjes nog gevuld zijn met het bruine goedje. Je maakt het maar snel schoon, want zo kan hij ook niet naar binnen. Voor je het doorhebt is het gebeurd. Oeps!

3. Je bent hier simpelweg nu gewoon te moe voor

Voorlezen, heerlijk vind je het. Ten minste het idee ervan. Je kindjes fris gebadderd met natte haartjes in hun heerlijk geurende pyjama’s en hun favo knuffel tegen hun wangetjes. Jij zit er tussenin, ze leggen hun spekkige handje op jouw been en samen bekijken jullie een mooi prentenboek of je leest een sprookje voor. Nou, dit idyllische plaatje is niet voor iedereen weggelegd helaas. Jouw oudste is druk bezig met het perfectioneren van haar koprol met alle gevolgen van dien, je jongste heeft een spanningsboog van een goudvis en staat alweer met het volgende boekje in haar handen en jouw net nog slapende newborn zet het hem op een krijsen. Ja, dan wil het wel eens voorkomen dat je de voorleestijd íets inkort, in plaats van de beloofde 10 worden het met gemak ook wel eens 3 minuten. 

4. Nee liefje, ik heb geen idee waar dat potje slijm is gebleven

Dit is er één in de categorie: je moet het meemaken om te begrijpen. Kinderen hebben zo hun voorkeuren in speelgoed, logisch ook. Maar waarom ze nou niet de voorkeur hebben voor die mooie Pinterest-perfect blokken die je voor honderd euro hebt gekocht bij een hippe conceptstore, maar juist een voorliefde hebben voor klei (wie heeft dit ooit uitgevonden?) of nog erger: slijm? Ik weet het niet. Maar nadat jij voor de zoveelste keer de uitgedroogde klei kruimels van de vloer hebt gebikt en het slijm van het pas gewitte plafond hebt moeten trekken, met natuurlijk resten achterlatend, ben je het zat en beide goedjes belanden ‘per ongeluk’ in de grijze kliko.

5. Jaaa, prachtig meid, heel mooi gezongen

Je dochter doet niets liever dan shows geven. En dit in de breedste zin van het woord. Het kan dansen zijn, maar ook turnen of hele voorstellingen. Haar favoriet is echter zingen. Hoewel ze veel talenten heeft, beschikt ze niet over gouden stembandjes. Eerlijk gezegd is het luisteren naar ruziënde katten nog beter dan het geluid dat haar keel produceert. Toch klap je enthousiast na afloop van haar zo geliefde show en zeg je dat ze prachtig kan zingen.